Afdrukken

 

Meer dan 150 jaar muziekleven te Zedelgem

Met dank aan Bertrand Denys, voorzitter van Heemkundige Kring "Pastoor Ronse", Zedelgem

Tijdens de laatste 175 jaar kenden wij twee periodes van intense muzikale activiteit in Zedelgem.

1ste periode: 1833 - 1854

De eerste burgemeester van Zedelgem Franciscus Hatse leidt een muziekvereninging met 30 leden. Ze draagt de naam Philharmonie (maatschappij van toonkunde). Spelend lid is o.a. Joseph Deketelare (grootvader van Leon).
De vereniging wordt opgedoekt met de dood van de burgemeester in 1854.

2de periode: 1881 - heden

1881 - 1914
Société des Fanfares Ste Cecilia. Dit is een liberaal muziek gesticht in café St Joseph van Joseph Deketelare (Berkenhagestraat). Zoon Edmund is de muzikale gangmaker en eerste chef.
De barons Alfred en zoon Raoul de Vrière zorgen voor de financiële middelen en worden respectievelijk erevoorzitter en voorzitter.
In 1887 schenken zij de eerste vlag en in 1891 worden de eerste statuten goedgekeurd.
Soms treedt burgemeester Charles Lievens naar voren als dienstdoende voorzitter, omdat Raoul de Vrière vaak in het buitenland vertoeft als diplomaat.
Vanaf 1907 volgt Joseph Cassiers de baron op tot aan de Eerste Wereldoorlog. Deze laatste is dan erevoorzitter.

1909 - 1914
Door ongenoegen over het liberale overwicht in het muziek en onder impuls van de plaatselijke geestelijkheid en in de schoot van het klooster der Broeders Xaverianen komt in 1909 een katholieke fanfare tot stand onder de naam Fanfaren Zedelgem.
Huisarts Lucien Leuridan neemt de leiding tot 1912 en wordt dan opgevolgd door dokter Camiel Vandevoorde. Edmund Strubbe is secretaris en de chef Henri Lietaert. Hij woont in Ruddervoorde, maar geeft les aan de Torhoutse Normaalschool.
Voor het eerst (en ook het laatst) wordt ook een proost aangesteld: Cyriel Debandt.
Pastoor Ronse schenkt in 1911 een vlag aan het katholieke muziek.

1919 - 1923
Officier en onderwijzer Aimé Vyncke (zoon van gemeentesecretaris Honoré en neef van "Ratte" Vyncke) komt in 1919 terug van het front en roept de vroegere muzikanten weer samen, zonder onderscheid van ideologie.
Vanaf 1919 worden zij actief en luisteren tal van feestelijkheden op (o.a. inhuldigingen van monumenten voor gesneuvelden).
In 1923 krijgt Vyncke een benoeming als studiemeester aan de Rijksnormaalschool te Gent en verlaat Zedelgem.

1923 - 1927
Omdat de leden van de fanfare zowel van karholieke als van liberale huize zijn en een toelage krijgen van de gemeente spreekt pastoor Ronse nu van het gemeentemuziek.
Stilaan komt echter de naam Kunst en Vermaak naar voren.
Na het vertrek van Vyncke neemt Leon Claeys het roer over. Opnieuw wordt de chef gezocht in de Normaalschool. Hij heet Louis Vanthournout.
Door interne twisten tussen de voorzitter en enkele liberale elementen in het bestuur, neemt de eerste in 1927 ontslag en sticht onmiddellijk een fabrieksfanfare onder de naam St. Eloy en met Louis Vanthournout als chef.

1927 - 1940
Om de discussies de kop in te drukken schakelt de fanfare twee voorzitters en twee ondervoorzitters in, telkens van liberale of katholieke strekking. Gustaaf Maertens (liberaal) en Edmond Strubbe (katholiek) leiden samen de fanfare.
Voor de functie van dirigent gaan zij op zoek in militaire middens, waar zij achtereenvolgens een beroep kunnen doen op Leon Busschaert en J. Delporte.
In 1928 krijgt de vereniging een nieuwe vlag waarop voor het eerst Kunst en Vermaak prijkt. Nieuw is ook dat ze niet gewijd wordt, wat pastoor Ronse met lede ogen aanziet.

1947 - 1972
Hoewel in 1945 al muzikale activiteit valt waar te nemen, wordt de fanfare pas drie jaar na de bevrijding weer officieel een vereniging met een voorzitter uit de oude stal: Leon Deketelaere, zoon van Edmond.
De vereniging gaat een rustige tijd tegemoet.
Alidor Vanacker en André Misseeuw slaan als dirigenten hun stempel op de muzikanten.
In 1965 schenkt de voorzitter een sobere nieuwe vlag.

1972 - 1975
1972 is in veel opzichten een belangrijk jaar voor de vereniging.
De jonge, dynamische voorzitter Roger Lievens lokt veel jongens, ja zelfs meisjes naar het muziek.
Een majorettekorps wordt gesticht, naast een drumband.
Het geheel wordt gedirigeerd door chef Willy Jonckheere.

1975 - 1983
Vermeende fusiepogingen met Flandria's Showfanfare door de voorzitter dwingen hem tot ontslag in 1975. De bejaarde erevoorzitter Leon Deketelaere fungeert weer als voorzitter tot zijn dood in 1983.
Vanaf 1977 neemt de jonge, getalenteerde Kris Derous het dirigeerstokje over. Hij loodst het muziek naar de tweede afdeling in onze provincie, maar interne discussies dwingen hem al einde 1979 tot ontslag. Het bestuur doet eerst een beroep op Jacques Roose als chef, maar roept uiteindelijk Willy Jonckheere terug. Hij is bereid te helpen tot 1983.

1983 - 2011
Ook 1983 is zo'n wonderjaar voor Kunst en Vermaak.
Zowel de nieuwe voorzitter Maurice Haesaert als de nieuwe chef Erwin Swimberghe, blijken een schitterende keuze te zijn.
In 1984 al vieren zij op basis van foute informatie het honderdjarige bestaan van de harmonie.
De voorzitter schenkt een nieuwe vlag die vandaag nog steeds meegedragen wordt.
In 2009 wordt het 125-jarige bestaan (nog steeds op basis van dezelfde foute informatie) gevierd. Naar aanleiding van deze viering wordt de geschiedenis van het muziek uitgebreid onderzocht en is men in feite tot de constatie gekomen dat ze reeds 128 jaar bestaat.
Deze geschienis wordt uitgebreid neergescheven dat n.a.l.v. het jubileum in boekvorm uitgegeven wordt.

Eind december 2011 draagt Maurice Haesaert de fakkel van voorzitter over.

Hij krijgt de nieuwe titel van ere-voorzitter.

2012 - heden
Brigitte Himpens neemt de taak als voorzitter over van Maurice Haesaert.